- 282 -

1356, 15 VII, Nysa (Nyssa)

indiccione nona. Idus Julii

Jakub, syn Henryka z Nysy (Jacobus quondam Henrici de Nyssa), kleryk wrocławski (Wraczlaviensis) i notariusz publiczny, stwierdza, że w jego obecności oraz niżej wymienionych świadków Małgorzata, wdowa po Albercie Vigilis (Margaretha, relicta Alberti Vigilis), niegdyś mieszczaninie nyskim (Nyssensis), nadała Janowi (Johannes), proboszczowi kościoła Św. Jakuba w Nysie (Nysa), oraz jego spadkobiercom i w.w. kościołowi pół grzywny rocznego czynszu na fundację ołtarza w tymże kościele z kawałka wolnego pola, położonego w pobliżu starego miasta, naprzeciw wsi należącej do Konrada (Conradus), wśród pól krzyżowców i Stefana (Stephanus), zięcia (gener) nieżyjącego Jakuba (Jacobus), murarza. Obecnie w.w. Jan w swoim imieniu i w.w. kościoła zwalnia fundatorkę i jej spadkobierców od płacenia owego czynszu.

Świadkowie: Jakub (Jacobus), niegdyś zastępca proboszcza w Głuchołazach (Czegenhals), Jan (Johannes), kuzyn proboszcza Jana (Johannes) w Nysie, Arnold z Widawy k. Wrocławia (Arnoldus de Wydnauia), Jan de Swetauia (Johannes), wikariusze, Stanisław (Stanislaus), altarzysta, Mikołaj (Nicolaus), piekarz, Piotr de Kusmlacz (Petrus), kleryk, Piotr (Petrus), sołtys - mieszczanie nyscy (Nyssensis), oraz Jakub, syn nieżyjącego Henryka z Nysy, kleryk wrocławski (Jacobus quondam Henrici de Nyssa ... Wraczlaviensis), notariusz publiczny, który zredagował ten dokument.

Pieczęć Jana, proboszcza kościoła Św. Jakuba w Nysie.

Oryg.: łac., AA Wrocław, Dokumenty parafii w Nysie, nr 8.

Polska Akademia Nauk - Oddział we Wrocławiu - Prace Komisji Nauk Humanistycznych - Regesty Śląskie - tom III - 1355 - 1357 - Opracowała Janina Gilewska-Dubis
Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź - Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo PAN